«اولین برف»

سفیدی جسم‌شان، درخشندگی و سادگی روح‌شان‌را نمایان می‌کند.
چه بی‌ریا و ساده روی‌ پریرو و زیبا‌ی‌شان را نشان‌ می‌دهند.
با ناز پروردگی می‌آیند؛ با سوز و گدازی آب می‌شوند و تنها رد پایی از آن‌همه چشم‌نوازی برای ما باقی می‌ماند.
آدم برفی‌ها چه ساده زیبا هستند.
مهربان و دل‌سوز!
می‌آیند تا هدیه‌ای را باخود به ارمغان بیاورند.
خوشحالی، درکنارهم بودن و ثانیه‌هارا با شکر پروردگار گذراندن!
همه‌دور هم جمع می‌شویم و با شادی‌و خنده سمبل زمستان را می‌سازیم!
ما نمی‌دانیم آدم برفی‌ها در دل‌شان چه به ما می‌گویند. شاید خوشحالند، شاید هم ناامید!
آدم‌اند دیگر؛ چه از برف باشند چه از گل!
خورشید که می‌تابد، قطره‌قطره آب می‌شوند و شادی‌هارا با خود به پرواز در می‌آورند.
از آنها برای‌ما چه می‌ماند؟
شاید چندتایی عکس که با خوشحالی و ژست خنده‌دارشان از آنها گرفته‌ می‌شود.
با سرمایی می‌آیی، با حرارتی آب‌می‌شوی.
چه تقدیر قشنگیست این زندگی‌ برای‌تو!
می‌گویند زندگی درد قشنگی‌است که جریان دارد.
من می‌گویم این‌ها همه معجزه است!
پس تازمانی که رسیدن به تو امکان‌دارد، زندگی معجزه قشنگی‌است که جریان دارد.
بماند به یادگار
#زمستان/۹۸

ریحانه پهلوانی